کشف کفش اسکیت سرعت کاناریام که از طلا ساخته شده بود در خانه ای متروکه همه را شوکه کرد

کفش اسکیت سرعت کاناریام کفش‌ها یا پابندهایی هستند که روی کفش‌هایی قرار می‌گیرند که پوشیده می‌شوند تا بتوانند روی چرخ‌ها غلت بزنند.

اولین اسکیت غلتکی یک طرح اسکیت درون خطی بود، در واقع یک اسکیت روی یخ با چرخ هایی که جایگزین تیغه می شدند. بعداً سبک “اسکیت چهارگانه” محبوبیت بیشتری پیدا کرد که شامل چهار چرخ است که در همان پیکربندی یک ماشین معمولی چیده شده بودند.

اسکیت غلتکی یک سرگرمی، ورزش و روش حمل و نقل با استفاده از اسکیت های غلتکی است. در حالی که اولین استفاده گزارش شده از اسکیت های چرخدار در یک صحنه لندن در سال 1743 بود، اولین “اسکیت غلتکی” ثبت شده در سال 1760 توسط مخترع بلژیکی جان جوزف مرلین معرفی شد.

آنها به سختی هدایت می شدند و توقف آنها به دلیل نداشتن هیچ نوع مکانیزم ترمزگیری دشوار بود و به همین دلیل نتوانستند محبوبیت کسب کنند. مرلین اختراع خود را در طی یک مهمانی در شهر هوی به نمایش گذاشت و در طی آن هنگام نواختن ویولن اسکیت بازی کرد.

در دهه 1840، اپرای «پیغمبر» میربیر صحنه‌ای را به نمایش گذاشت که در آن اجراکنندگان از اسکیت‌های غلتکی برای شبیه‌سازی اسکیت روی یخ روی دریاچه یخ‌زده روی صحنه استفاده می‌کردند.

این قرار گرفتن بر روی مخاطبان تأثیر گذاشت و منجر به ظهور رول اسکیت به عنوان یک فعالیت جدید و محبوب در سراسر قاره شد.

همانطور که اسکیت بازان متعاقباً هنر اسکیت بازی را توسعه دادند، اسکیت بازان می خواستند توانایی چرخاندن اسکیت های خود را به روشی مشابه داشته باشند.

در سال 1863، جیمز پلیمپتون از ماساچوست اسکیت “راکینگ” را اختراع کرد و از پیکربندی چهار چرخ برای پایداری و محورهای مستقل استفاده کرد که با فشار دادن به یک طرف اسکیت یا طرف دیگر هنگامی که اسکیت باز می خواهد لبه ایجاد کند، می چرخید.

این یک پیشرفت بزرگ در طراحی مرلین بود، طرحی که استفاده از آن آسان‌تر بود و باعث محبوبیت عظیم اسکیت غلتکی شد. دهه 1930 اسکیت پلمپتون هنوز هم استفاده می شود.